White Swiss Shepherd Dog

Rasgroep

Herdershonden en veedrijvers behalve de Zwitserse Sennenhonden

Beschrijving

Dit ras stond voorheen ook bekend als Amerikaans Canadese Witte Herder maar gaat sinds 1 januari 1998 door het leven als Witte Herder. In 1933 werd de kleur wit uit de rasstandaard van de Duitse Herdershond geschrapt. Door deze maatregel verdwenen bijna alle witte Duitse Herdershonden in Europa. In Amerika en Canada werd echter met de witte variant verder gefokt en door een zorgvuldig fokbeleid ontstond een zelfstandig ras. De huidige Witte Herder is verschillend qua bouw van de Duitse Herder. Sinds 1991 wordt deze hond ook als zelfstandig ras erkend in Zwitserland en ook Denemarken erkent het ras als zelfstandig ras. In Nederland is de Witte Herder vanaf 1 mei 1999 officieel erkend. De Witte Herder is een familie hond met grote liefde voor kinderen. Het is tevens een opgewekte en gemakkelijk lerende hond.

Activiteit

De Witte Herdershond heeft veel beweging nodig.

Verschijning

• Algemeen: Krachtige, goed gespierde hond, harmonisch gebouwd met elegante belijning. Het lichaam is goed gespierd en middellang. De romplengte verhoudt zich tot de schofthoogte als 12 tot 10. De schoft is benadrukt, vloeiend en gaat mooi over in de hals en rug. Rechte en horizontale rug, sterk en gespierd. De croupe is lang en van gemiddelde breedte, aanzet bijna horizontaal, daarna naar achteren geleidelijk aflopend. Borst niet te breed doch diep. Ovale en naar achteren reikende borstkas. Buiklijn loopt iets op naar boven. Benen lang met middelzwaar bone. De schouders zijn lang en goed schuinliggend. Goede hoekingen en goed gespierd. Middellange hals en goed gespierd, zonder keelhuid. De neklijn verloopt zonder onderbreking vanaf het matig hoog gedragen hoofd tot de schoft, de keellijn vloeiend tot het borstbeen.
• Kleur: Wit (zuiver wit verdient de voorkeur).
• Hoofd en schedel: Het hoofd is krachtig, droog en adellijk. Schedel ziet er van boven en opzij af gezien wigvormig uit. Weinig gewelfde schedel met zacht verlopende stop. Middengroef goed zichtbaar. Krachtige en middellange snuit, niet langer dan de schedel en iets toelopend naar de neus. De bovenbelijning van schedel en snuit lopen evenwijdig. De lippen zijn strak en droog en sluiten goed aan. Bij voorkeur zwarte neus. Middelgrote, amandelvormige ogen, zo donker mogelijk, met zwarte rand rondom en iets schuinliggend. De oren zijn hoog aangezet en worden goed rechtop en evenwijdig naar voren wijzend gedragen. De oren zijn driehoekig van vorm met iets afgeronde tippen. De oren zijn kort behaard. Schaargebit.
• Staart: Hoog aangezet, breed bij de wortel en iets toelopend naar het einde toe. Vol behaard met lange beharing. Reikend tot het spronggewricht, nooit boven de ruglijn gedragen. In rust hangt de staart omlaag of wordt het onderste eenderde deel licht opgebogen gedragen.
• Voeten: Ovale voeten, achtervoeten iets langer dan voorvoeten. Tenen dicht sluitend en goed gewelfd. Voetzolen zwart, donkere nagels gewenst.
• Beharing: Stok- of langstokhaar, goed aanliggend, middellang en dicht tegen het lichaam aanliggend. Ondervacht wollig bedekt met stevig, recht stekelhaar. Op het hoofd en voorkant van de benen is de beharing korter, rond de hals en achterkant van de benen is de beharing iets langer. Licht golvend haar is toegestaan.
• Schofthoogte: Reu: 60 - 66 cm, Teef: 55 - 61 cm.

Aard

• Temperamentvol
• Niet nerveus
• Opmerkzaam
• Waakzaam
• Vriendelijk voor bekenden
• Aanhankelijk
• Evenwichtig
• Gereserveerd tegenover vreemden